همه چیز درمورد مزوتراپی

مزو تراپی در عین حال برای درمان موضعی ابداع شده و برای درمان بیماری های عمومی و کل بدن به کار نمی رود. با توجه به نتایج و عوارض ناچیز مزو تراپی، تاکنون کاربردهای متعددی برای این تکنیک شناخته شده و روز به روز به کاربردهای آن اضافه می شود. بیشترین کاربرد مزو تراپی هم اکنون در شاخه زیبایی است در حالی که می تواند در همه شاخه ها مثل ارتوپدی (تزریق دارو به مفصل) یا در درمان بیماری سالک (در گذشته آنتی بیوتیک در محل سالک تزریق می شد) کاربرد داشته باشد ولی امروز بیشترین کاربرد آن در درمان ریزش مو، جوان سازی صورت و درمان چاقی موضعی و بیماری عفونی است.

در درمان ریزش مو به وسیله این تکنیک، دارویی که بیمار باید به صورت خوراکی مصرف کند، به صورت موضعی و در محل مورد نظر به فولیکول های مو تزریق می شود. در ریزش موی هورمونی و ریزش موی آقایان چون عامل این بیماری برای همیشه باقی می ماند و از بین نمی رود، در این افراد از روش مزوتراپی به عنوان روش کمکی در کنار دیگر روش های درمانی می توان کمک گرفت ولی در ریزش مو ناشی از رژیم طولانی مدت یا اعمال جراحی که جذب دارو مختل می شود، مزو تراپی می تواند به این دسته از بیماران کمک بسیار زیادی در جلوگیری از ریزش مو بکند.

با مزو تراپی می توان چربی شکم، چربی های موضعی کنار ران و پهلو و غبغب را از بین برد. با کشف دارویی که حل کننده چربی است، محققان متوجه شدند با تزریق آن در بافت چربی، چربی حل می شود و از بین می رود ولی برای رسیدن به نتیجه مطلوب باید دوزهای زیاد از این ماده استفاده شود که عوارض زیادی به دنبال خواهد داشت. بنابراین فقط در نواحی کوچک باید مصرف شود. معمولا افراد چاق به دنبال روش هایی آسان و بی زحمت برای کاهش وزن هستند. این روش تاثیر غیرمعقول و معجزه آسا برای کاهش وزن ندارد بلکه یک تاثیر منطقی و محدود وجود دارد.مسئله بسیار مهم در کاهش وزن به روش مزوتراپی این است که بیمار باید شاخص توده بدنی زیر 30 داشته باشد تا بتواند از مزو تراپی در زمان چاقی موضعی استفاده کند. در کاهش چربی به کمک این روش کوچک کردن غبغب معمولا بهتر از دیگر نقاط بدن جواب می دهد.

در کاهش چربی های اضافه بدن معمولا آثار درمانی بعد از حدود 10-5 جلسه قابل مشاهده خواهد بود.

کاربرد در شاخه های مختلف

امروزه مزوتراپی علاوه بر کاربرد زیبایی در کلینیک های درد و پزشکی – ورزشی مورد استفاده قرار می گیرد. در بخش ورزشی برای برگرداندن هر چه سریع تر ورزشکار به میدان ورزش از این تکنیک استفاده می کنند، مثل آسیب هایی که در عضلات و تاندون ورزشکار به وجود می آید.

مزو تراپی در بیماران روماتیسمی و عفونی با تزریق دارو در محل به بهبود هر چه سریع تر بیمار کمک زیادی می کند. در ضایعات عروقی نیز از این شیوه می توان استفاده کرد.

اخیرا در کشورهای اروپایی و آمریکایی در کلینیک های ترک سیگار از تکنیک مزو تراپی استفاده می کنند و از موادی که بتوان جایگزین نیکوتین کرد، کمک می گیرند. در بیماری های پوستی مثل ریزش موی سکه ای، کورتون را در ناحیه مورد نظر تزریق می کنند و باعث رویش مجدد مو در آن قسمت می شوند. همچنین مزو تراپی برای جوان سازی پوست و درمان ترک های ناشی از حاملگی و درمان لک کاربرد دارد.

 

با افزایش سن میزان کلاژن پوست به طور طبیعی کاهش پیدا می کند و همین امر باعث چروک و شکستگی پوست صورت می شود. در کنار این مسئله باید به تاثیر عوامل محیطی مثل نور خورشید و مواردی مانند تغذیه، سن و ارث هم در بروز چین و چروک پوست دقت کرد.

در این وضعیت شاید شما به فکر استفاده از کرم ها و لوسیون های ضد چروک یا درمان های موضعی بیفتید اما این کرم ها قادر به کم کردن عمق چروک ها نیستند و فقط می توانند از بروز چروک های جدید جلوگیری کنند.برای رفع این چروک ها یا باید عمل جراحی کرد که یک عمل تهاجمی با عوارض خاص خود است یا این که از روش مزو تراپی که یک عمل غیر تهاجمی است، استفاده کرد. البته در کنار مزو تراپی باید از سایر روش ها ماند میکرودرم ابرژین (لایه برداری مکانیکی ظریف) و بوتاکس نیز بهره برد. دقت داشته باشید که در درمان های ترکیبی برای رفع چروک و آسیب های پوستی نتیجه بهتری دارند.

برخی داروهایی که به وسیله تزریق در مزو تراپی وارد پوست می شوند عبارتند از انواع آمینواسیدها، ویتامین ها (مانند ویتامین C برای روشن شدن پوست)، آنتی اکسیدان های ضد پیری و اسید هیالورونیک.

تمام روش های درمانی دارای عوارض جانبی هستند. شایع ترین عارضه برای مزو تراپی عارضه حساسیت نسبت به داروی مورد استفاده است. به طور کلی عوارض ناشی از مزو تراپی به 2 دسته کوتاه مدت و بلندمدت تقسیم می شوند.برخی عوارض بعد زا مدت کوتاهی برطرف می شود و معمولا پایدار نیستند و خطری جدی محسوب نمی شوند. بعد از انجام مزو تراپی، خارش، کبودی، سرگیجه، احساس کسالت، درد و حتی عقونت در محل تزریق. البته عفونت در صورتی به وجود می آید که تزریق در محیطی کامل استریل و با ابزار صحیح و ضد عفونی شده انجام نگیرد. ولی به طور کلی عوارض عمومی مزو تراپی نادر است، چون اساس درمان استفاده از دوزهای کم است.

نکته

برای انجام مزو تراپی حتما به این نکته توجه کنید که کسی که عمل مزو تراپی را انجام می دهد، حتما باید پزشک باشد و باید دوره خاص و تخصص این عمل را گذرانده باشد. اخیرا مشاهده شده که افراد غیرمتخصص در این رشته وارد شده اند و به دلیل نداشتن اطلاعات کافی باعث بروز مشکلات بسیاری برای مراجعان خود شده اند و همچنین داروهایی که در مزوتراپی مصرف می شود باید داروهایی باشد که مورد تایید وزارت بهداشت بوده و استاندارد باشد و پزشک حتما باید به تاریخ انقضای آنها توجه کند.

بیماران بعد از عمل مزو تراپی باید مواردی را رعایت کنند. از آن جمله فرد بعد از عمل مزو تراپی تا 24 ساعت از شنا کردن بپرهیزد و چنانچه مزو تراپی در ناحیه صورت انجام شده حتما باید از ضد آفتاب مناسب استفاده کند.

مزو تراپی Mesotherapy روش درمانی جدیدی است که روز به روز به حیطه عملکرد درمانی آن افزوده می شود. تکنیکی که سال 1952 میلادی در فرانسه توسط دکتر مایکل پیستور ابداع شد. در آن زمان از داروهای گیاهی و ویتامین ها برای تقویت پوستی به کمک تکنیک مزو تراپی استفاده می شد. سال 1962 بود که اولین انجمن مزو تراپی در دنیا شکل گرفت و از آن تاریخ به بعد این تکنیک پیشرفت های بسیاری کرد و مزو تراپی به وجود آمد. از سال 1986 مزو تراپی توسط آکادمی ملی پزشکی فرانسه به عنوان بخشی از طب سنتی شناخته می شود.در سال 2000 برای اولین بار این تکنیک به کشور آمریکا وارد شد و بعد از آن در سال 2005 مزو تراپی در دیگر کشورها مورد توجه و استقبال قرار گرفت. هر روز، هزاران تن از پزشکان سراسر جهان استفاده از مزوتراپی برای کمک به هزاران نفر از بیماران استفاده می کنند. کشور ما نیز جزو کشورهایی بود که تکنیک مزو تراپی در سال 2005 به آن وارد شد و به سرعت در همه شاخه ها پیشرفت و رشد کرد و مورد استفاده قرار گرفت.

در عین حال انجام مزوتراپی برای گروهی از افراد و کسانی که بیماری های زمینه ای دارند ممنوع است و انجام این مورد برای آنها توصیه نمی شود:

* خانم های باردار
* بیماران قلبی – عروقی
* افرادی که دچار سرطان های پیشرفته هستند.
* کسانی که دارای سوابق آلرژی و حساسیت به داروهای خاص هستند.
* افرادی که در حال استفاده از داروهای ضد انعقاد هستند، زیرا در این افراد احتمال ایجاد هماتوم و خونریزی زیاد است.
* افراد دیابتی بخصوص آنهایی که دیابت کنترل نشده دارند، زیرا سطح ایمنی این افراد پایین است و ممکن است دچار عفونت های شدید شوند.
* افرادی که دارای بیماری نوروپاتی هستند.
* اشخاصی که دچار بیماری پسوزیاریس هستند.در زمینه انجام مزوتراپی باید حتما این مورد را در نظر گرفت.  که برای هر حیطه کاندیدها به درستی انتخاب شوند تا بهترین نتایج را برای فرد به دنبال داشته باشد.

با این حال میزان پاسخ گویی و عوارض مزوتراپی از فردی به فرد دیگر متفاوت و غیر قابل تشخیص است. مثلا ممکن است درمان ملاسما – لک بارداری – به مزوتراپی برای بیماری خوب و موثر باشد و برای بیمار دیگری چنین تاثیری نداشته باشد.